Περιγραφή
Η κατοικία κτίστηκε στο τότε προάστιο της Μυτιλήνης, το Μακρύ-Γιαλό, σε έκταση 2 στρεμμάτων (παραμένει η αρχική) , συνόρευε δε προς την πλευρά της Χρυσομαλλούσας με την 9 στρεμμάτων, ιδιοκτησία του πεθερού του, Μιχαήλ Κούμπα. Η πατρική κατοικία του Παν. Βαμβούρη διασώζεται μέχρι σήμερα στον Κάτω Γιαλό.
Η κατοικία άρχισε να κτίζεται το 1897 και περατώθηκε το 1900, με αρχιτέκτονα τον Αργ. Αδαλή. Η κατασκευή κόστισε 5.000 τούρκικεs λίρες και χρησιμοποιήθηκε πέτρα Εαμουρσάκ.
Η κατοικία παραμένει. σε απογόνους της αρχικής οικογένειας.
Διατηρείται ακέραιο το αρχικό κτίριο με την αρχική επίπλωση και διακόσμηση.
Χαρακτηριστικά αρχοντικού
Η κατοικία οργανώνεται ουσιαστικά στα δύο επίπεδα της κύριας κατοικίαs. Οι βοηθητικοί χώροι βρίσκονταν σε πτέρυγα του επίσημου ορόφου, ενώ το σερβανί (σοφίτα) χρησιμοποιήθηκε πάντοτε σαν αποθηκευτικός χώρος. Υπόγειο υπάρχει μόνο κάτω από την πτέρυγα και σ' αυτό βρίσκονταν τα κελάρια καν η καρβουναποθήκη.
Η κατοικία διατάσσεται σε τετραγωνικό περίγραμμα, πλευρικά του οποίου σχηματίζεται μικρή τετραγωνική προεξοχή (το κλιμακοστάσιο), ενώ στην πίσω πλευρά εφάπτεται η διώροφη πτέρυγα.
Η εσωτερική διάταξη δεν ακολουθεί τη γνωστή τριμερή διάρθρωση παρά μόνο στο πρόσθιο τμήμα της κατοικίας. Έτσι στον επίσημο όροφο, το υπερυψωμένο ισόγειο, βρίσκονταν στον χώρο υποδοχής (δύο σαλόνια και η τραπεζαρία), που διατάσσονταν γύρω από ένα κεντρικό, μεγάλο χολ. Το κλιμακοστάσιο βρίσκεται πλευρικά του μεγάλου χολ και στον χώρο του (κάτω από το πλατύσκαλο) εντάσσεται μια ευρύχωρη σκευοθήκη, ενώ ένας μικρός διάδρομος απομόνωνε τους ιδιωτικούς αυτούς χώρους, όπως και το αναγκαίο των επισκεπτών. Στο βάθος του κεντρικού χολ ένας διάδρομος οδηγεί στη βοηθητική πτέρυγα, που την διατρέχει, δίνοντας πρόσβαση στα δωμάτια της κουζίνας, του ευρωπαϊκού τύπου, λουτρού (η κατοικία δεν έχει χαμάμ) και του πλυσταριού. Στον όροφο της πτέρυγας βρίσκονταν δύο δωμάτια υπηρετικού προσωπικού και το δώμα για το άπλωμα των ρούχων. Στον όροφο επαναλαμβάνεται η διάταξη του επίσημου ορόφου. Το κεντρικό χολ δίνει πρόσβαση σε τρία υπνοδωμάτια, ενώ το τέταρτο δωμάτιο ήταν το επίσημο γραφείο του ιδιοκτήτη.
Το εσωτερικό κλιμακοστάσιο συνεχίζει με μικρότερο εύρος προς τη σοφίτα, στο μεσοδιάστημα δε σχηματίζεται μικρό αναγκαίο στο ύψος του πλατύσκαλου.
Στην κατοικία διατηρείται η αρχική επίπλωση (κινητή και ακίνητη) και διακόσμηση. Στους επίσημους χώρους υποδοχής αλλά και στα υπνοδωμάτια υπάρχουν οροφογραφίες και επίπλαστος διάκοσμος, αγνώστων Σμυρναίων καλλιτεχνών. Οι τοίχοι είναι επενδυμένοι με ταπετσαρίες από τη Μασσαλία, ενώ η επίπλωση προέρχεται από την Κωνσταντινούπολη και τη Βραΐλα.
Η κατοικία κτίστηκε στο τότε προάστιο της Μυτιλήνης, το Μακρύ-Γιαλό, σε έκταση 2 στρεμμάτων (παραμένει η αρχική) , συνόρευε δε προς την πλευρά της Χρυσομαλλούσας με την 9 στρεμμάτων, ιδιοκτησία του πεθερού του, Μιχαήλ Κούμπα. Η πατρική κατοικία του Παν. Βαμβούρη διασώζεται μέχρι σήμερα στον Κάτω Γιαλό.
Η κατοικία άρχισε να κτίζεται το 1897 και περατώθηκε το 1900, με αρχιτέκτονα τον Αργ. Αδαλή. Η κατασκευή κόστισε 5.000 τούρκικεs λίρες και χρησιμοποιήθηκε πέτρα Εαμουρσάκ.
Η κατοικία παραμένει. σε απογόνους της αρχικής οικογένειας.
Διατηρείται ακέραιο το αρχικό κτίριο με την αρχική επίπλωση και διακόσμηση.
Χαρακτηριστικά αρχοντικού
Η κατοικία οργανώνεται ουσιαστικά στα δύο επίπεδα της κύριας κατοικίαs. Οι βοηθητικοί χώροι βρίσκονταν σε πτέρυγα του επίσημου ορόφου, ενώ το σερβανί (σοφίτα) χρησιμοποιήθηκε πάντοτε σαν αποθηκευτικός χώρος. Υπόγειο υπάρχει μόνο κάτω από την πτέρυγα και σ' αυτό βρίσκονταν τα κελάρια καν η καρβουναποθήκη.
Η κατοικία διατάσσεται σε τετραγωνικό περίγραμμα, πλευρικά του οποίου σχηματίζεται μικρή τετραγωνική προεξοχή (το κλιμακοστάσιο), ενώ στην πίσω πλευρά εφάπτεται η διώροφη πτέρυγα.
Η εσωτερική διάταξη δεν ακολουθεί τη γνωστή τριμερή διάρθρωση παρά μόνο στο πρόσθιο τμήμα της κατοικίας. Έτσι στον επίσημο όροφο, το υπερυψωμένο ισόγειο, βρίσκονταν στον χώρο υποδοχής (δύο σαλόνια και η τραπεζαρία), που διατάσσονταν γύρω από ένα κεντρικό, μεγάλο χολ. Το κλιμακοστάσιο βρίσκεται πλευρικά του μεγάλου χολ και στον χώρο του (κάτω από το πλατύσκαλο) εντάσσεται μια ευρύχωρη σκευοθήκη, ενώ ένας μικρός διάδρομος απομόνωνε τους ιδιωτικούς αυτούς χώρους, όπως και το αναγκαίο των επισκεπτών. Στο βάθος του κεντρικού χολ ένας διάδρομος οδηγεί στη βοηθητική πτέρυγα, που την διατρέχει, δίνοντας πρόσβαση στα δωμάτια της κουζίνας, του ευρωπαϊκού τύπου, λουτρού (η κατοικία δεν έχει χαμάμ) και του πλυσταριού. Στον όροφο της πτέρυγας βρίσκονταν δύο δωμάτια υπηρετικού προσωπικού και το δώμα για το άπλωμα των ρούχων. Στον όροφο επαναλαμβάνεται η διάταξη του επίσημου ορόφου. Το κεντρικό χολ δίνει πρόσβαση σε τρία υπνοδωμάτια, ενώ το τέταρτο δωμάτιο ήταν το επίσημο γραφείο του ιδιοκτήτη.
Το εσωτερικό κλιμακοστάσιο συνεχίζει με μικρότερο εύρος προς τη σοφίτα, στο μεσοδιάστημα δε σχηματίζεται μικρό αναγκαίο στο ύψος του πλατύσκαλου.
Στην κατοικία διατηρείται η αρχική επίπλωση (κινητή και ακίνητη) και διακόσμηση. Στους επίσημους χώρους υποδοχής αλλά και στα υπνοδωμάτια υπάρχουν οροφογραφίες και επίπλαστος διάκοσμος, αγνώστων Σμυρναίων καλλιτεχνών. Οι τοίχοι είναι επενδυμένοι με ταπετσαρίες από τη Μασσαλία, ενώ η επίπλωση προέρχεται από την Κωνσταντινούπολη και τη Βραΐλα.